کد مطلب:369355
پنج شنبه 21 بهمن 1395
آمار بازدید:377
در درخواست عاقبت بخیری
عنوان دعا چنین است:
و کان من دعائه علیهالسلام بخواتم الخیر، از دعاهای امام (ع) در درخواست عاقبت بخیریهاست.
(اینکه انسان نهایت کارش نیکو گردد و سعادتمند شود، امری است که مورد علاقهی همه است، و اصولا تمامی فعالیتها و تلاشها به نوعی برای رسیدن به آن است. حتی کسانی که راه را گم کردهاند و به بیراهه میروند، گمان میکنند به سوی سعادت و نیکبختی گام برمیدارند. در حقیقت دعا برای عاقبت به خیر شدن، و قبولی در پیشگاه خداست، که بالاترین سعادت و خوشبختی است.
محتوای دعا
دعای یازدهم اینگونه آغاز میشود: یا من ذکره شرف للذاکرین، و یا من شکره فوز للشاکرین، و یا من طاعته نجاه للمطیعین، ای آنکه یاد او برای یاد کنندگان موجب شرافت و بزرگی است، و ای آنکه شکر او برای شکرگزاران موجب پیروزی است، و ای آنکه اطاعت او برای اطاعت کنندگان موجب رهائی است. با توجه به دعا شاید بتوان گفت «شرف» و «فوز» و «نجات» به وسیله «ذکر» و «شکر» و «اطاعت» از خداوند به دست میآید.
سپس امام (ع) جایگاه هر کدام را اینگونه بیان میفرمایند:
1- و اشغل قلوبنا بذکرک عن کل ذکر، و دلهای ما را به یاد خودت
[صفحه 72]
از هر یادی مشغول کن.
2- و السنتنا بشکرک عن کل شکر، و زبانهای ما را به سپاس خود از هر سپاسی (مشغول کن).
3- و جوارحنا بطاعتک عن کل طاعه، و اندامهای ما را به اطاعت خودت از هر اطاعتی (به کار آر).
و در فرازهای آخر دعا به ما میآموزد که برای پایان حیات خویش از خداوند چه چیزی را درخواست کنیم.
و اجعل ختام ما تحصی علینا کتبه اعمالنا توبه مقبوله، و پایان آنچه نویسندگان کردارهایمان برای ما (روز قیامت) میشمارند، توبهی پذیرفته شده قرار بده.
نتیجه اینکه در دنیا قلب ذاکر و زبان شاکر و اعضای بدن، مطیع فرمان خدا باشد، و در آخرت پذیرفتهی درگاه خدا گردیده و به «توبهی مقبوله» دست یابد.
اینکه انسان به این درجه از شناخت برسد که بداند در حیات دنیا دنبال چه چیز باشد و چه بخواهد، یکی از نعمتهای بزرگ خداوند است امام سجاد علیهالسلام به ما در این دعا میآموزد تا در حیات دنیوی این هدف را دنبال کنیم که با گفتار و کردار شایسته و مورد رضای خداوند به این سعادت بزرگ نائل شویم و ابلاغ توبهی مقبوله را از پیشگاه خداوند متعال کار دریافت کنیم. (انشاءالله).
[صفحه 73]